Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012

Αν κάθε μέρα ...

...αποταμιεύω ένα νόμισμα μικρό...
...θα έχω έναν μεγάλο θησαυρό !!!



(κείμενο : Αντώνης Παπαθεοδούλου
εικονογράφηση : Μυρτώ Δεληβοριά )




















Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012

Χρήματα !

Όλοι μιλάνε συνέχεια για ...
Κάθετι που χρειαζόμαστε καθημερινά ,τις περισσότερες φορές πρέπει να το αγοράσουμε χρησιμοποιώντας χρήματα χάρτινα ...
...ή και μεταλλικά ...
Παρατηρήσαμε προσεκτικά κάθε τους λεπτομέρεια (αριθμό , σχήμα , υλικό , σχέδιο )...
...κι αναζητήσαμε τα δίδυμα αδελφάκια τους .
Συμφωνήσαμε πως αυτοί που έφτιαξαν τα νομίσματα , δεν είχαν καθόλου φαντασία !
Πως θα σας φαινόταν , αν τα νομίσματά μας ήταν έτσι ...
...ή και κάπως έτσι...
Όμως υπάρχουν και πολύ σπουδαία πράγματα στη ζωή , που δεν αγοράζονται με χρήματα  
 και τα περισσότερα απ'αυτά μας δίνουν χαρά , κι όταν τα έχουμε , νοιώθουμε ...βασιλιάδες !!!












Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012

Το ΟΧΙ και το ΝΑΙ μας !

Αν μας ρωτούσαν πού θα δίναμε το ΟΧΙ και το ΝΑΙ μας ...
...η απάντηση πέρασε εύκολα απ'το μυαλό στις ζωγραφιές μας !

ΟΧΙ λέμε στον πόλεμο ...

ΟΧΙ στα τρένα γεμάτα στρατιώτες...

ΟΧΙ στους βομβαρδισμούς και τους πυροβολισμούς...

ΟΧΙ στη θλίψη και τη στενοχώρια ...

ΟΧΙ στα μαύρα σύννεφα πολέμου και στους ανθρώπους με όπλα ...

Κι αυτό γιατί...
στην ειρήνη λέμε ... ΝΑΙ !!!

...στα όμορφα σπίτια λέμε ... ΝΑΙ !!!

...στα θαλασσινά μπανάκια λέμε ... ΝΑΙ!!!

...στην αγάπη λέμε ... ΝΑΙ!!!

...στα κάστρα από πολύχρωμη άμμο λέμε ... ΝΑΙ!!!

...στη χαρά , το χρώμα και τα παγωτά λέμε ... ΝΑΙΙΙΙΙ !!!














Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012

Αν μιλούσαν οι εικόνες !

Οι παρακάτω φωτογραφίες ,τραβήχτηκαν κατά τη διάρκεια του πολέμου και ... μάς μίλησαν !
Ακούσαμε προσεκτικά αυτά που μας ψιθύρισαν και τα καταγράψαμε :

Η κυρία της φωτογραφίας μάς αποκάλυψε το γράμμα που έστειλε στον άντρα της :
'' Αγαπητέ μου άντρα,
είσαι καλά ή έχεις πεθάνει? Γύρισε πίσω...
Σου ράβω ωραίες μπλούζες , κάλτσες και παντελόνια για να ζεσταίνεσαι εκεί πάνω στα βουνά!
Είμαι στενοχωρημένη γιατί θέλω να γυρίσεις απ'τον πόλεμο ! ''
**********

Οι γυναίκες εδώ έκαναν όλες την ίδια σκέψη :
''Θέλω πίσω τον άντρα μου ! Πότε θα τελειώσουμε να πλέκουμε ? ''
**********

Τα παιδιά κοιτάζοντας τα στρατιωτικά αεροπλάνα τ'ακούσαμε που εύχονταν :
'' Αχ αστεράκι μου , εύχομαι να με πας στους γονείς μου και στα αδέλφια μου!
Αχ , πότε θα σταματήσει ο πόλεμος ! ''
**********

Ακούσαμε τον στρατιώτη που μονολογούσε :
'' Πότε θα φύγω απ'τον πόλεμο να πάω στα παιδιά μου !Είμαι στενοχωρημένος κι ελπίζω...
...να φύγει ο πόλεμος και να έρθει η ειρήνη !
**********

Ο κύριος που διαβάζει , μέσα στο βιβλίο φυλάει το γράμμα των παιδιών του :
'' Μπαμπά τι κάνεις ? Πότε θα γυρίσεις πίσω? Σ'αγαπάμε πολύ ! ''
**********

Ακούσαμε τον κύριο που μας παρακαλούσε :
'' Είμαι φτωχός , δεν έχω φαγητό και νερό ! Σας παρακαλώ δώστε μου φαγητό !
Ο σκληρός πόλεμος στενοχωρεί τους ανθρώπους κι όλοι έχουν μαύρη καρδιά ! ''
**********

Ο στρατιώτης αφού λούστηκε , πήγε στη σκηνή του κι έγραψε γράμμα στα παιδιά του :
'' Αγαπητά μου παιδιά , 
είναι σκληρός ο πόλεμος , θα γυρίσω σε λίγο ! 
Παιδιά μου, πρέπει να πολεμήσω κι όταν θα έρθω , θα φάμε όλοι μαζί ! ''
**********

Ακούσαμε τη γιαγιά να λέει στο παιδί της :
'' Να σε φυλάει η Παναγίτσα παιδί μου , να νικήσεις στον πόλεμο για την πατρίδα μας ! ''
**********

Ο στρατιώτης μάς αποκάλυψε πως σκέφτεται τους γονείς του :
'' Αχ μαμά και μπαμπά ! Θα'θελα να 'μουν στο σπίτι μαζί σας ! ''
**********

Ακούσαμε τον μπαμπά στρατιώτη να χαιρετάει τα παιδιά του :
'' Τώρα φεύγω ! Γεια σας παιδιά μου ! Να προσέχετε ! ''
**********

Μετά απ'όλα αυτά , υποσχεθήκαμε πως ...
 με όπλα μας το γέλιο , τα χρώματα και τη χαρά ...
...θα διώξουμε για πάντα το κλάμα του πολέμου και την μαύρη του καρδιά !!!